سه رویکرد در دین‌داری

سه رویکرد در دین داری

برای ورود به ماه مبارک رمضان می توان سه رویکرد داشته باشیم:

1. اگر کسی وارد ماه مبارک رمضان شود با رویکرد فرار از خطر و ضرر، خوابش هم عبادت محسوب می کند و یک آدم حداقلی در ماه مبارک می باشد.

2. کسی که رویکرد حفظ وضعیت موجود دارد تغییری در برنامه خود ایجاد می کند و ختم قرآن خواهد داشت و ... ولی تغییرات حداکثری ندارد.

3. کسی که رویکرد رشد دارد و می خواهد جای بهتری برسد و اصلا نمی خواهد در وضعیت موجود بماند. سی روز با ریاضت عبادت می کند. ریاضت در عبادت زدگی ایجاد می کند ولی کسی که انگیزه ی زیادی داشته باشد ریاضت برای او مشکلی ایجاد نمی کند.

یکی از بدترین ظلم ها به دین این است که دین آمده است تا انسان را از فلاکت نجات دهد. درست است که این را انجام می دهد ولی کلیت کار آن این نیست در حالی که در قرآن به آن اشاره شده است ولی حداقل اثر دین است «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» (عنکبوت، ۴۵) دین یک جرعه برای عطش نیست بلکه یک اقیانوس برای شنا کردن تا بی نهایت است. دین اساسا برای انسان ها بلند همت است که می خواهد به اوج برسند.

یکی از دلایل ساده برای کسانی که بی دین هستند این است که نمی خواهند به اوج برسند. زمان حضرت وقتی دین داری رایج می گردد این است که مردم انگیزه ای برای رسیدن به حداکثر پیدا می کنند، حداکثری که در ذهن خیلی از افراد نیست.

تأکید بی رویه بر بی حجابی باعث می گردد که دین را در حد جلوگیری از بی بند و باری جنسی تنزل دهد. نه اینکه بی حجابی بی اهمیت است خیر ولی تنها مسئله ی دین حجاب نیست.

آدم برای خوب شدن آفریده نشده است. نمی پذیرد که فقط خوب باشد. خوب بودن هیجان ندارد، تفاوت است بین خوب بودن و بهترین بودن! خوب بودن متفاوت است از اینکه دائماً در حال رشد باشد! «الَّذي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً» (ملک، ۲) خداوند نفروده است ایکم عمل حسن. اگر شما صد سال پیش بودید از اولیای خدا بودید ولی امروز اگر در همان حد باشید ارزش چندانی ندارید. بله روایت است که به زمانتان شما را می سنجند.

دین اساسا برای رشد و رویکرد سوم است، شاید یک کسی هم باشد که رویکرد حداقلی به دین داشته باشد. مانند کسی که با یک تریلی سوار می شود و سر کوچه نان می خرد!

بهترین کار در ماه مبارک رمضان این گونه در روایت آمده است «يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِي هَذَا الشَّهْرِ فَقَالَ يَا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ‏ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ ثُمَّ بَكَى» این چه معنا دارد؟ یعنی جایی که به اوج تقرب می رسی تازه می خواهی گناه کنی و ادب ماه مبارک را نگه داشتن حد اقل این است که گناه نکنی و این حداقل بسیار با اهمیت است چون ادب برای ماه مبارک بسیار مهم است. نشاید که کسی برداشت حداقلی از این روایات داشته باشد. معنای قربة الی الله هم همین گونه است یعنی قرب الی الله نه اینگونه باشد که نزدیک شدیم و تمام شد خیر یعنی در هر حالی در هر زمانی در رشد و حرکت هستیم.

دعای نماز عید فطر این است که خدایا هرچه به پیامبر و اهل بیتش دادی خدایا به من هم بده! برخی خیال می کنند که از خدا بخواهند که خدایا یک نیم نگاهی هم به او داشته باشد. خیر باید در دعای خود برای رسیدن به مقام اهل بیت اصرار داشته باشد.

کسانی که قله را می خواهند افتادن به ته دره اصلا خم به ابرو نمی آورد.