متن و ترجمه احادیث در این جلسه:
بسم الله الرحمن الرحیم
عن أبى جعفر علیه السّلام فى حدیث: «انّ الحسین علیه السّلام قال: یظهر اللّه قائمنا فینتقم من الظّالمین.» فقیل له: «یابن رسول اللّه! من قائمکم؟»
قال: «السّابع من ولد ابنى محمّد بن علىّ، و هو الحجّة بن الحسن بن علىّ بن محمّد بن علىّ بن موسى بن جعفر بن محمّد بن علىّ ابنى، و هو الّذى یغیب مدّة طویلة، ثمّ یظهر و یملأ الأرض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما.»
از امام باقر علیه السّلام در بخشى از یک حدیث چنین آمده است: «حسین علیه السّلام فرمود: خداوند قائم ما را ظاهر مىکند و از ستمکاران انتقام مىکشد.» به ایشان عرض شد:
«یابن رسول اللّه! قائم شما چهکسى است؟» فرمود: «هفتمین از نسل فرزندم محمد بن على (امام باقر)، او حجة بن الحسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على فرزندم (امام سجاد) است، اوست که مدتى طولانى پنهان است، سپس ظاهر مىشود و زمین را همانطور که از ستم پر شده است از عدل و داد سرشار خواهد کرد.»
( اثبات الهداة، ج 3، ص 569، روایت 681)
و عن الّثمالى عن علىّ بن الحسین علیهما السّلام أنّه قال: «فینا نزلت هذه الآیة: وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْضٍ فِی کِتابِ اللَّهِ (الأحزاب: 6)، و فینا نزلت هذه الآیة: وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فِی عَقِبِهِ (الزّخرف: 28)،
و الإمامة فى عقب الحسین بن علىّ بن ابى طالب علیهم السّلام الى یوم القیامة، و انّ للقائم منّا غیبتین: إحداهما أطول من الاخرى، أمّا الاولى فستّة أیّام و ستّة أشهر و ستّ سنین؛ و أمّا الاخرى فیطول أمدها حتّى یرجع عن هذا الأمر أکثر من یقول به، فلا یثبت علیه الّا من قوى یقینه، و صحّت معرفته، و لم یجد فى نفسه حرجا ممّا قضینا، و سلّم لنا أهل البیت.»
ابو حمزه ثمالى از امام سجاد علیه السّلام نقل مىکند که فرمود: آیه «[النَّبِیُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ و] أُولُوا الْأَرْحام بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْضٍ فِی کِتابِ اللَّهِ» (احزاب: 6) و آیه «وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فِی عَقِبِهِ» (زخرف: 28) در مورد ما نازل شده و امامت بعد از حسین بن على بن ابى طالب علیهم السّلام تا روز قیامت در خاندان ماست.
و قائم ما دو غیبت دارد که یکى از دیگرى طولانىتر است، اولى ]از زمان تولد تا زمان شروع امامتشان[ مدتهای شش روز و شش ماه و شش سال است و دومى آنقدر طول مىکشد که بیشتر معتقدان به غیبت هم از اعتقاد خود برمىگردند و تنها کسانى بر این اعتقاد باقى مىمانند که داراى یقینى محکم و شناختى درست باشند و نسبت به آنچه ما مىگوییم کمترین ناباورى و دلتنگى در پذیرش به خود راه ندهند و کاملا گوش به فرمان ما باشند.»
(بحار الانوار، ج 51، ص 134، روایت 1)
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته