در جلسه گذشته اجمالا بیان کردیم که اشراق ارض به نور رب به چه معنا میشود. تعبیر روایات این است که در روز قیامت یستغنی الناس از نور خورشید و ماه به این معنا که حرکت هایی که آنجا هست و سیری که آنجا هست، سیر مادی و مکانی نیست که احتیاج داشته باشد به نور مکانی. در آنجا حرکت و سیر بر اساس نظامی است که نور هدایت انسان، انسان را میبرد. سلوک عرضی نیست. سلوک طولی است. سلوک در طول و در درون احتیاج به نور خورشید ندارد. در آنجا خورشید به کار نمی آید چون سلوک عرضی نیست. اگر خروشیدی هم باشد قائم به نفس انسان است. این یک بیان است. بیان دیگر این است که در آن روزی که روز قیامت است، میخواهیم بگوییم مرتبه ای از آن در ظهور محقق میشود. مرتبه ای از آن هم امروز وقتی فرج شخصی محقق میشود میتواند محقق باشد.