برای ظهور توحید حتی سنگها فداکاری می کنند

مجموعه شرح روایات مهدویت از حاج آقا عابدینی

سه شنبه، 5 بهمن 1395

76 دقیقه

موضوع جلسه:

  • کتاب الشموس المضیئه، باب۳ فصل۱۵ حدیث ۶ تا ۹

  • برای ظهور توحید حتی سنگها فداکاری میکنند که شهادت میدهند بر خفای منافقی درون خود و حاضرند شکسته شوند تا کفری باقی نماند

  • امام زمان (علیه السلام) «هو الذی تُطویَ لَهُ الأرضُ» : زمین برایش میپیچد و در نَوَردیده میشود.

  • مراتب وجودی انسان، مراتب در نَوَردیدن ارض است.

  • نزول ملائکه بعنوان سپاهیان امام زمان (علیه السلام) برای یاری مؤمنین از اصحاب امام : «یُؤَیِّدُهُ اللَّهُ بِمَلَائِکَتِهِ وَ یَعْصِمُ أَنْصَارَهُ وَ یَنْصُرُهُ بِآیَاتِهِ» :

  • این نیرو و نصرت ملائکه، نیروهایی در عرض مؤمنین نیستند، بلکه ملائکه «عَلَی المؤمنین» نازل شده، و قوای وجودیِ ایشان میشوند، که این نزول ملائکه بر مؤمنین موجب تثبیت ایمان، و تثبّت در استقامت و پایداریِ ایشان، و موجب ایجاد رُعب و ترس یافتن از قدرت مؤمنین در قلب دشمنان میشود.

  • «إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتی‏ کُنْتُمْ تُوعَدُونَ (فصلت۳۰)»

  • «تُخْرِجُ الْأَرْضُ نَبْتَهَا» : ارض علامت استعداد است، که تمام استعدادها در نبات موجودات زمینی آشکار میشود.

  • «و تُنْزِلُ السَّمَاءُ بَرَکَتَهَا» : سماء علامت بارش فیضان الهی بر استعدادهای زمین است، که همه ی فیوضات آسمانی برای استعدادهای کامل زمین نازل میشوند.

  • امام حسن (علیه السلام) در مورد ظهور امام زمان (علیه السلام) میفرمایند:
    «یَبْعَثَ اللَّهُ رَجُلًا فِی آخِرِ الزَّمَانِ وَ کَلَبٍ مِنَ الدَّهْرِ وَ جَهْلٍ مِنَ النَّاسِ یُؤَیِّدُهُ اللَّهُ بِمَلَائِکَتِهِ وَ یَعْصِمُ أَنْصَارَهُ وَ یَنْصُرُهُ بِآیَاتِهِ وَ یُظْهِرُهُ عَلَى أَهْلِ الْأَرْضِ حَتَّى یَدِینُوا طَوْعاً وَ کَرْهاً یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا وَ نُوراً وَ بُرْهَاناً یَدِینُ لَهُ عَرْضُ الْبِلَادِ وَ طُولُهَا لَا یَبْقَى کَافِرٌ إِلَّا آمَنَ بِهِ وَ لَا طَالِحٌ إِلَّا صَلَحَ وَ تَصْطَلِحُ فِی مُلْکِهِ السِّبَاعُ وَ تُخْرِجُ الْأَرْضُ نَبْتَهَا وَ تُنْزِلُ السَّمَاءُ بَرَکَتَهَا وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکُنُوزُ یَمْلِکُ مَا بَیْنَ الْخَافِقَیْنِ أَرْبَعِینَ عَاماً، فَطُوبَى لِمَنْ أَدْرَکَ أَیَّامَهُ وَ سَمِعَ کَلَامَهُ»

    • خداوند در آخرالزمان و روزگاری سخت در میان جهل و نادانی مردم، مردی را برمی انگیزد و او را با فرشتگان خود تأیید کرده، یارانش را حفظ می نماید و با آیات و نشانه هایش او را یاری می کند و بر کره ی زمین پیروز می گرداند، تا آن جا که عده ای از مردم از روی میل و گروهی با اکراه، به دین خدا می گروند، سپس زمین را پر از عدل و داد و نور و برهان می کند. تمام مردم جهان در برابر وی خاضع می شوند. هیچ کافری باقی نمی ماند مگر آن که مؤمن شود و هیچ بدکاری نمی ماند جز این که اصلاح گردد.
      و در دولت او درندگان آزادانه زندگی می کنند و زمین چنان که باید، نبات خود را بیرون می دهد و آسمان برکات خود را فرو می فرستد و گنج ها و معادن زمین برای او آشکار می شود. چهل سال در بین مشرق و مغرب عالم سلطنت می کند. پس خوشا به حال آنها که روزگار او را درک می کنند و سخنانش را می شنوند.