ذکر برخی خصوصیات ظاهری و باطنی قائم آل محمد(عج)

بسم الله الرحمن الرحیم

1. در حدیث قدسیِ لوح از امام صادق علیه السّلام آمده است (که لوحی هدیه شده از جانب خداوندمتعال به پیامبر اعظم است):

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، هذَا کِتَابٌ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ لِمُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ و نُورِهِ وَ سَفِیرِهِ و حِجَابِهِ و دَلِیلِهِ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ مِنْ عِنْدِ رَبِّ الْعَالَمِینَ،

«بسم اللّه الرحمن الرحیم، این پیامى است از سوى خداى مقتدر شکست‏ناپذیر که در ساخته و پرداخته‏اش هیچ‏ عیب و نقصى نیست، خطاب به محمد؛ پیامبر، نور، نماینده و پرده‏دار او و راهنماى بندگانش به سوى خدا، که روح الامین- جبرئیل علیه السّلام- آن را از جانب پروردگار بر او نازل کرد.»

آنگاه رشته کلام به بیان نام ائمه علیهم السّلام کشانده شده تا به حسن بن على علیهما السّلام رسیده و حدیث قدسى چنین ادامه مى‏یابد:

فَأُکْمَلَ ذَلِکَ بِابْنِهِ م‏ح‏م‏د رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ عَلَیْهِ کَمَالُ مُوسَى وَ بَهَاءُ عِیسَى وَ صَبْرُ أَیُّوبَ فَیُذَلُّ أَوْلِیَائِی فِی زَمَانِهِ وَ تُتَهَادَى رُءُوسُهُمْ کَمَا تُتَهَادَى رُءُوسُ التُّرْکِ وَ الدَّیْلَمِ فَیُقْتَلُونَ وَ یُحْرَقُونَ وَ یَکُونُونَ خَائِفِینَ مَرْعُوبِینَ وَجِلِینَ تُصْبَغُ الْأَرْضُ بِدِمَائِهِمْ وَ یَفْشُو الْوَیْلُ وَ الرَّنَّةُ فِی نِسَائِهِمْ أُولَئِکَ أَوْلِیَائِی حَقّاً

«سرانجام سلسله امامت را کامل فرمود به فرزندش م ح م د که مایه رحمت براى جهان و اهل آن است، او کمال و هیبتِ موسى، درخشش و روحانیّتِ عیسى، و استقامت و صبر ایوب، همه را داراست، اولیاء من در زمان ]غیبت[ او (- نزد جهال و ستمگران عالم-) خوار و بى‏ارزشند، سرشان از پیکر جدا شده و گویى سرهاى کفّار ترک و دیلم است که پادشاهان به یکدیگر پیشکش مى‏کنند، کشته مى‏شوند، به آتش سوزانده مى‏شوند، ترسان و هراسان و- از ترس جان و دینشان- لرزانند، زمین از خونشان رنگین مى‏شود، ناله‏سوزناک و فریاد (وامظلوما) در بین همسران و خانواده‏شان به آسمان مى‏رود. اینان به حق و بى‏شک اولیاء من هستند ...»
(الجواهر السنیه، ص 203- 204)

1. از امام باقر علیه السّلام نقل شده است:
   «موسى علیه السّلام در سِفر اول (از سِفرهای پنجگانه تورات) نگاه کرد و آنچه را به قائم آل محمد داده مى‏شود دید. عرض کرد: یا رَبِّ! اجْعَلْنِی قَائِمَ آلِ مُحَمَّدٍ «پروردگارا مرا قائم آل محمد قرار بده»،
   پیام آمد: إِنَّ ذَاکَ مِنْ ذُرِّیَّةِ أَحْمَد «او از نسل احمد است.» آنگاه موسى در سِفر دوم نظر انداخت و درست همان‏چیزى را که در سِفر اول دیده بود در آن نیز همان را یافت و همان درخواست را کرد و همان جواب را شنید، سپس در سِفر سوم نیز همان دید، و همان گفت‏وشنود تکرار شد.»
   (اثبات الهداة، ج 3، ص 541، روایت 511)

1. از قول پیامبر در بخشى از یک حدیث قدسى طولانى چنین نقل شده است: «خداى عزّ و جلّ به پیامبر صلّى اللّه علیه و اله و سلّم فرمود:

قد جعلت علیّا وزیرک و خلیفتک من بعدک على أهلیک و امّتک، و أعطیتک اذا خرج من صلبک أحد عشر مهدیّا، کلّهم من ذرّیتک، من البکر البتول، آخر رجل منهم یصلّى خلفه عیسى بن مریم، یملأ الأرض عدلا کما ملئت جورا و ظلما، انجى به من الهلکة و اهدى به من الضّلالة، و أبرء بن الأعمى و أشفى به المریض‏

من على را وزیر و در بین اهل بیت و امّتت جانشین بعد از تو قرار دادم، و از نسلت، از طریق زهراى بتول یازده جانشین مهدى (به حق راه یافته) به تو عنایت کردم که آخرین آنها مردى است که عیسى بن مریم به امامت او نماز گزارد، او زمین را همانگونه که از ستم پر شده است از عدالت سرشار خواهد کرد، به دست او انسانها را از هلاکت نجات بخشم و گمراهان را به راه راست راهبرى کنم، دیده کوران باز کنم و بیماران را شفا دهم.»
(اثبات الهداة، ج 3، ص 588، روایت 809)

1. از امام صادق علیه السّلام به نقل از امام باقر علیه السّلام به نقل از جدش علیه السّلام به نقل از رسول اللّه صلّى اللّه علیه و اله و سلّم آمده است:

الْقَائِمُ مِنْ وُلْدِی اسْمُهُ اسْمِی وَ کُنْیَتُهُ کُنْیَتِی وَ شَمَائِلُهُ شَمَائِلِی وَ سُنَّتُهُ سُنَّتِی یُقِیمُ النَّاسَ عَلَى مِلَّتِی وَ شَرِیعَتِی وَ یَدْعُوهُمْ إِلَى کِتَابِ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ أَطَاعَهُ فَقَدْ أَطَاعَنِی وَ مَنْ عَصَاهُ فَقَدْ عَصَانِی وَ مَنْ أَنْکَرَهُ فِی غَیْبَتِهِ فَقَدْ أَنْکَرَنِی وَ مَنْ کَذَّبَهُ فَقَدْ کَذَّبَنِی وَ مَنْ صَدَّقَهُ فَقَدْ صَدَّقَنِی إِلَى اللَّهِ أَشْکُو الْمُکَذِّبِینَ لِی فِی أَمْرِهِ وَ الْجَاحِدِینَ لِقَوْلِی فِی شَأْنِهِ وَ الْمُضِلِّینَ لِأُمَّتِی عَنْ طَرِیقَتِهِ وَ «سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون‏».

«امام قائم از فرزندان من است، نامش نام من، کنیه‏اش کنیه من، سیما و قامتش چون سیما و قامت من و سیره و روشش، سیره و روش من است، مردم را بر دین و آئین من استوار نماید و به کتاب خداى ط فراخواند هرکه او را اطاعت کند، مرا اطاعت کرده است و هرکه از او سرپیچى کند مرا سرپیچى کرده است. آن کسى‏که در غیبتش او را منکر شود مرا منکر شده و دروغ پندارنده او مرا به دروغ نسبت داده، پذیرنده او به راستى، مرا به راستى باور داشته است. من از کسانى‏که سخن مرا درباره- وجود و غیبت و فرج و قیام- او تکذیب مى‏کنند و امتم را از راه او منحرف مى‏نمایند به خدا شکایت مى‏برم، وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ (شعرا 227).»
(اثبات الهداة، ج 3، ص 482، روایت 190)

«و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»