بحث عرض اعمال بر امام (جلسه ششم) - بحث رابطه امام زمان با معاد (جلسه دوم)

تناظر عرضه اعمال امروزما بر امام با کتاب ونامه اعمال در قیامت با این تفاوت که امروز امکان تذکر و توبه هست
در عرضه اعمال، خود انسان و صحیفه جانش است که بر امام عرضه میشود، مانند نامه اعمال قیامتش، که نامه عمل خود کتاب جان انسان است حاضر در وجود خودش
رابطه باخداوند، در دامنه امام که مطلق وجود ماست، برقرار میشود.

(انعام 28) : آنچه تا زمان ظهور درهنگام عمل مخفی بود، بعد از ظهور آن خفایای نیت و شخصیت افراد و باطن اعمال آشکار و ظاهر میشود

همانگونه که در قیامت رؤیت جهنم و شدّت آن موجب تذکر انسان میشود، به هنگام ظهور هم شمّه ای از جهنّم گناهان در ادراک انسان ها یافت میشود و موجب تذکر و توبه میگردد. در قیامت علم جزایی است و در ظهور علم اختیاری و موجب کمال است.

اقْرَأْ کِتابَکَ کَفى‏ بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسیباً (اسراء 14) : در قیامت و در ظهور انسان صحیفه وجود خودش را مشهود و حاضر می یابد و خودش چنان بصیر به حال خویش است که خودش برای حسابرسی اعمالش در صحیفه جان خویش کافیست.
ظاهر شدن خفایای درونی اعمال و شخصیت انسان در ظهور و قیامت
شمّه ای از رؤیت جهنّم گناهان با ظهور ادراک میشود، تا تذکر و توبه در انسان‌ها ایجاد شود. ( «و جیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسان» - الفجر ۲۳).
در قیامت علم، جزایی است، ولی در ظهور، علم، اختیاری و موجب کمال است.